دردسرهای یک نامزدی طولانی

بارها شنیده اید که دوران نامزدی و عقد، بهترین دوران یک ازدواج است اما اگر پای صحبت کسانی که این دوران را طولانی تر از دیگران تجربه کرده اند بنشینید، به احتمال زیاد می شنوید که کشدار شدن این مرحله از ازدواج، دردسرهای زیادی برایشان به وجود آورده است. اختلافات خانوادگی، از بین رفتن حرمت ها، سردی و بی تفاوتی و...

حقیقت این است که خیلی وقت ها، افراد با گذشت زمان و سپری شدن شور و شوق روزهای اول نامزدی، حرفهایی می زنند و یا رفتارهایی می کنند که باعث می شود فرد مقابل احساس کند رابطه سرد شده، همه چیز تکراری شده و میزان علاقه همسرش به او تغییر کرده است. همین نقطه شروع دردسرها و اختلافاتی است که می تواند یک عقد طولانی را تا مرحله جدایی هم پیش ببرد.

ما برای کسانی که گرفتار این وضعیت هستند، چند پیشنهاد موثر و عملی داریم که به کار بستنشان می تواند راهگشا باشد:

- از ابراز محبت نسبت به یکدیگر دریغ نکنید. ابراز محبت به موقع علاقه، نشاط و طراوت به وجود می آورد.

این امر فقط لازمه روزهای نخستین نامزدی یا ازدواج نیست، بلکه باگذشت زمان نهال نوپای زندگی به درختی تناور تبدیل می شود که نیاز بیشتری به آبیاری دارد. با ابراز محبت و نشان دادن عشق و علاقه به هم می توان این درخت تناور را برای همیشه با نشاء بارور و با طراوت نگه داشت .

-عاشقانه به هم نگاه کنید. نحوه نگریستن هریک از ما به دیگری به چگونه بودن ما بستگی دارد، نه به چگونه بودن او. زبان نگاه، زبان موثری است. سعی کنید زمانی که همسرتان در حال سخن گفتن با شماست، با تبسمی بر لب، به صورت او نگاه کنید تا همسرتان به این باور برسد که شما به صحبت کردن با او علاقمندید. علاوه بر این، سعی کنید مانند بسیاری از عشاق عالم زبانی رمزی برای خود به وجود آورید که دیگران قادر به درک آن نباشند. این امر هیجان زندگی مشترکتان را بیشتر و عشقتان را محکمتر می کند.

-اشتباهتان را بپذیرید. اگر یکی از طرفین اشتباه کرد، صادقانه و صمیمی به دیگری اعتراف کند. زیرا قبول نکردن اشتباه و نپذیرفتن خطا، باعث افزایش اختلافات می شود.

-باید بدانید که هر موضوعی را به شیوه ای خاص با همسرتان در میان بگذارید. مثلاً اگر قصد بیان برخی مسائل ناخوشایند را دارید سعی کنید خود را هم دخالت دهید. به عنوان نمونه به جای این که به نامزدتان بگویید، «چرا با فلانی این طور برخورد کردی؟»، «بگویید: کاش با او این طور برخورد نمی کردیم.»

-به جای جستجو در اعمال و رفتار نامزدتان، سعی کنید از خود او سوال کنید. گفتگوی مستقیم با او سبب می شود که موردی که در آن شک و تردید وجود دارد، آسان تر حل شود.

- اشتباه های یکدیگر را به رخ هم نکشید. این خطای بزرگ مهمترین عاملی است که پایه های زندگی مشترک را سست می کند.

-اگر خطایی از نامزدتان دیدید، سریع از کوره در نروید و سفره دلتان را نزد هر کسی مخصوصاً والدینتان باز نکنید. زیرا این کار نه تنها سبب سرافکندگی او می شود بلکه امکان آشتی را هم ضعیف می کند. پس سعی کنید زمانی که رابطه تان با همسرتان تیره شد، آرامش خود را حفظ کنید و بعد با صحبت و به آرامی مشکلتان را با یکدیگر در میان بگذارید تا برطرف شود. در این گونه موارد هرگز تلافی جو نباشید و با گذشت و فداکاری همسرتان را برای همیشه مدیون خود سازید.

-انعطاف پذیر باشید. با چشم پوشی و نرمش می توان از بروز تنش های بی دلیل پیشگیری کرد. موارد اختلاف را صرفاً به نیت رسیدن به دیدگاه مشترک طرح کنید، نه برای تکرار و تثبیت کدورت و دشمنی.

-صبر و بردباری نامزد خود را به عنوان وظیفه او قلمداد نکنید. شما باید سعی کنید با گذشت، متانت و نکته سنجی قدردانی خود را نسبت به او و صبرش ثابت کنید.

- همیشه به یاد داشته باشید که همسر آزرده خاطر شریک خوبی برای زندگی نیست. پس یکدیگر را نیازارید.

- به نامزدتان احترام بگذارید. یعنی او را آن طور که هست بپذیرید و برای شخصیت و کمالات او که در گفتار و کردارش نمایان است، ارزش قائل باشید. در این راستا سعی کنید احساساتش را نیز درک کنید. منظور از درک احساسات آن است که همسر خود را آن طور که هست، (از نظرخصوصیات اخلاقی، عقلانی، ایمانی، ایده ها، آرزوها، احساسات و عواطف و ...) بشناسید.

- زندگی مشترک عرصه کمال است نه صحنه پیکار. بنابراین در رفع بحرانï»؟ها مانند یک جسم واحد عمل کنید. یار و یاور هم باشید. کوشش نکنید بر دیگری تسلط بیابید، با هم و در کنار هم باشید نه رودروی یکدیگر. 

سیمرغ